بررسی بازداری رفتاری در مبتلایان به وسواس شستشو: پارادایم توقف علامت

مقدمه: علایم وسواس شستشو، احتمال نقص در بازداری رفتاری را مطرح می سازند. پارادایم توقف علامت در بررسی بازداری رفتاری به کار می‌رود و از آن جا که تکلیف توقف علامت، نیازمند بازداری یک پاسخ حرکتی به راه افتاده است، هدف این پژوهش، بررسی بازداری رفتاری در افراد مبتلا به وسواس شستشو در چهارچوب این پارادایم بوده است. روش‌کار: نمونه‌های این مطالعه‌ی توصیفی پس-رویدادی  از میان مبتلایان مراجعه‌کننده به مطب روان‌پزشکان در سطح شهر مشهد انتخاب شدند که شامل 30 نمونه‌ی بالینی مبتلا به  اختلال وسواس شستشو و 30 نمونه‌ی غیر مبتلا به وسواس بودند. پرسش‌نامه‌های افسردگی بک ویرایش II، پرسش‌نامه‌ی بازنگری شده‌ی اختلال وسواسی اجباری و آزمون توقف علامت در کلینیک روان‌شناسی دانشکده‌ی علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد بر روی نمونه‌ها اجرا گردیدند. داده‌ها با تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم‌افزارSPSS  نسخه‌ی بیست، تحلیل شدند. یافته‌ها: تحلیل یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی معنی‌دار شدن عامل گروه است (05/0>P و 37/4=F). بررسی آزمون‌های تعقیبی مربوط به تاثیرات بین آزمودنی‌ها نشان داد که تفاوت میانگین‌ها در متغیر زمان واکنش علامت توقف معنی‌دار بوده است (05/0>P، 90/8=F). در این میان، تفاوت مربوط به میانگین‌های مربوط به متغیر تاخیر زمان واکنش معنی‌دار نشده است (18/0=P، 83/1=F). نتیجه‌گیری: معنی‌دار شدن تفاوت مربوط به متغیر زمان واکنش علامت، نشان‌دهنده‌ی نقص بازداری حرکتی است که در افراد دچار وسواس شستشو با علایم اصلی این اختلال، هماهنگی دارد.